Kop
Bir şehre yağmur yağdı,
Ben ağladım.
Ben bir ağladım,
Şehre yağmur yağdı.
Ben..
Yağmur..
Ağladım..
Kendimi iski gibi hissettim şimdi,
Ya da şemsiyemi biyerde unuttum kesin.
Yok yok olmadı bu
Kime Gelsin ?
Benim sevmeye engel evcil avcılarım vardı..
ÇOCUK
Gülümse çocuk ,
Gülümse !
En safı ve en derininden ..
Büyüdükçe yabancılaşıyoruz,
Acılaşıyoruz,
Ağırlaşıyoruz,
Yoruyoruz ve yoruluyoruz ,
Çoğu zaman da kayboluyoruz.
Büyüdükçe noluyoruz?
Ukala pekalâ,
Temas…
Elde Kalan
Yaş kırktan sonra uzaklaşmaya başlar insan kendinden,
Kapı gıcırtılarındadır gidişinin ayak sesleri,
Yalnız olduğunu o zaman anlar, Oysa tren seferleri biteli çok olmuştur umut istasyonlarında,
Ziyan edilmiş insan temaları…
DENE
Hiç bir ilaç, saklandığı kabın pisliğiyle değişip bozulmayacak kadar güçlü değildir.
O zaman tedavi eden; inanmaktır .
BAKİYE
Zâyî makamında karalanmamış şiirler kalır tükenmiş kalemlerin ardında.
Mektup adreslerinde zamirlere gönderilir mesai sonralarında.
Kimsenin kaybettiği yokmuş gibi üstüne alınmadığı postacı atıklarıdır .
Sessiz Ol
Affetmek gibi ağır bir ceza paklar
tüm çirkin fısıldaşmaları,
Ve altında kalmaktan vicdan unutkanlığı kurtarır.
Yaşayan cenazelerin ikametlerinde,
tekrarı normaldir artık ziyadesiyle.
Gömülme merasimi yapılmamışlar…