Önce
Ben seni sevmeden önce
Uykusuz adam görmemişti Istanbul !
Derslerden kalınmıştı,
Aşklara küsülmüştü,
Ve gereği düşünülmüştü;
Yok öyle birisi,
Gözleri mavi boncuk perisi,
Hikayedir gerisi !
Ben seni sevmeden önce
Huysuz adam görmemişti Istanbul !!!!!
Öyleydi işte
Yaşam denen geçişte
Şimdi olsaydı peynirli erişte
Yerdik be gülüm
Ben seni sevmeden önce
Bütün yüzler aynıydı.
Önceleri, düşdün
Ne zamanki gözlerime düştün
Bir şiir açmaya başladı
Suskun dudaklarımda.
İlk , ağzım kulaklarımda,
Yaktın ateşi İtfaiyeden habersiz !
Şerefsiiiiz !
Olur muydu ?
Ben seni sevmeden önce
Şair adam görmemişti Istanbul !
Huysuzluk
Yüzsüzlük
Görgüsüzlük.
Aşk adamı böyle yapar ey sultân .
Aklı olanın, aşkı ,
Aşkı olanın da aklı olmazmış !!!
Belki de , aklı başında sevmek,
İcat olunmamıştır henüz,
Şimdiye kadar !
Ve gelecekte .
Ben seni sevmeden önce
Şair adam görmemişti Istanbul , gülüm !