NEDEN

Gitmek aslında kalmaktır içinde biryerlerde, sızlamaktır meali öyle uluorta..

Canı çıkmaktır fransızcası özlemenin, camlara tek yolculuk buhar rezervesinin.

Pamuk ipliğiyle başlayan yaşam hikayelerimiz, yine bir tutam pamukla son bulur enleme paralel duruşlarda.

Çabuk unutmak üzere ısmarlanırken tembihler, sıradakinin adı okunmadan çağrılma yürürlüktedir.

Çoklu tek kişilik piyestir sahnede alkışlanan bu yüzden.

Gerçekte giden kendine neden ağlamaz insan ?