ÜÇ TARAF

3 Tarafı denizlerle çevrili memleketimde, 3 tarafı camlarla çevrili bir odada ziyan etmekteyim aynadaki kendimi, gözlüklerimi çıkardığımda tek kişilik yalnızlığım ardınıyor aynada arsız ve sırıtkan .

Soğuk bir düşüncenin elleri geziniyor hissiyatımda o vakit, yalnızlık !

Ürkme nöbetleri nüksetmeden kurtulmak istiyorum bu yüzden. Haftanın sekiz günü

yeşilimsi gözlerim siyahımsı görüyor gündüz gündüz, akşamı erkene mi almışlar benden habersiz yoksa ?

Yoksa kendimi yaşama kılavuzumu okumadan, bir priz kadar bile topraklayamadığım asabiliklerim.

Gözlük camlarımı boyasam renklenir mi acaba kadınlar ,erkekler, duygular ? Geçen gün aldığım çaydanlık altı gibi hissediyorum kendimi, her muhabbette ateşte bekleyen.

Otobüsü bekleyen istanbulluyum aslında ömür duraklarımda, bebek çocuk ergen kız erkek kadın ve yanına katık olan varolma inadım.

Üç tarafın çevrilişiyle başlayan yolculuk, dört tarafı tahta bir yalnızlığa doğru gittiğini benden duymadınız aman ha!

Bir bardak demli çayla tüketilecek dedikodularınız bol olsun vesselam..